Què és l’amor?

Divendres passat vam mirar 500 hundred days of Summer i vam parlar força estona sobre l’amor, l’enamorament i les expectatives que hi posem. Avui hem definit l’amor.

1.
El amor es un sentimiento o una idea muy ambigua ya que depende de cada uno definir lo.Para mi el amor es una simple idealización de la sociedad para que pensemos que solo seremos felices al lado de una persona. Es una completa mentira porque podemos encontrar la felicidad en la soledad por ejemplo. Muchas personas piensan que el amor maternal o paternal es el único amor puro o el que nunca decepciona esa es una idea que respeto pero no comparto ya que no hay nada en la vida que sea perfecto y que no decepcione, todos alguna que otra vez hemos sufrido por amor y no importa en qué sentido sea.

2.
Segons la primera definició del diccionari, l’amor és una inclinació o afecció profunda envers una persona. Aquesta pot estar dirigida a qualsevol individu.

Crec que és molt difícil de definir l’amor amb paraules. Quan parlo de l’amor i el sento de veritat, els mots no troben el seu camí, i quan per fi soc lliure de l’opressió que em suposa aquest sentiment ja no m’en recordo del que volia dir realment estar enamorada.

La racionalitat no és aplicable en un cas com aquest. Intentaré fer doncs una metàfora pobra que no iguali de cap forma l’amor. El que falta, que s’imagini.

Jo: un vaixell a la deriva, o més aviat una xalupa.
Tu: un dofí o una gavina o un tauró que m’acompanyarà durant una etapa.

L’amor: el mar, la immensitat, l’aigua, la profunditat plena de nàufrags enfonsats.

La racionalitat: el port on torno després de les tempestes, i les aventures, i les desesperacions, i del que sempre marxo.

Mirat així, totes les històries de pirates poden convertir-se en històries d’amor.

3.
¿Qué es el amor? 

Según el diccionario es: sentimiento de vivo afecto e inclinación hacia una persona o cosa a la que se le desea todo lo bueno. ¿Realmente es eso? Lo más probable es que sí,el diccionario nunca falla, però creo que el amor es algo más profundo, más complejo de lo que parece. 

Tengo la creencia de que el amor verdadero empieza con amarse a uno mismo, cuando te quieres a ti mismo significa que sabes cómo amar de verdad. En un pasado nunca llegué a amar de verdad a alguien, yo suelo querer mucho o poco a las personas pero nunca las llegué  a amar. Hasta que hace un año conocí a un grupo de personas que por primera vez sentí que de verdad los amaba inconscientemente, no sabría explicar como me di cuenta, ni cuando los comencé a amar, pero creo que sabría explicar el porqué. 

Se que amar es una palabra muy fuerte, normalmente se quiere a las personas, no se las ama, pero con este grupo de personas es diferente. Cuando los conocí me parecieron personas increíbles, divertidas y agradables, personas en las que podía confiar. Al paso del tiempo les quería, se habían ganado un cariño que ni yo conocía. Cuando los conocí aún más sentí que les amaba, los ánimos que me daban para que siguiera adelante, el amor que me transmitían con sus actos, ese amor incondicional que me daban sin nada a cambio, siempre hicieron que me sienta bien conmigo misma. Mucha gente me dijo que siempre tengo que amar a mi familia antes que a nada, claro que los quiero, però no es lo mismo alguien que siempre te está animando, que alguien que solo te llama por tu cumpleaños. Hoy en día son las únicas personas a las que diría que las amo con sinceridad, a ese grupo de personas, a mi madre y a la perrita de mi primo.  

4.
Per a mi l’amor no és només el que sents per la teva parella; també pots tenir un amor entre amics o l’amor entre pares i fill. Sempre que ens pregunten sobre amor ho relacionem directament amb un novio/a. Personalment mai m’he enamorat, encara som molt joves com per saber el que és estar enamorat d’algú. Òbviament sí que m’ha agradat algú però no com per dir “estic enamorada”. El meu únic amor ara mateix és cap a mi mateixa, que és el més important.

5.
L’amor és un sentiment, una emoció, el que sents per una cosa, persona o a qualsevol cosa que li tinguis molta estima. No sempre és correspost a l’amor dels altres.

Diguem que en part et fa feliç i en l’añtra és el pitjor que et pot passar en aquesta vida ja que et pot deixar depressiu, sense ganes de res o encara pitjor, et pot transformar.

Crec que ningú sap què és l’amor de veritat, encara que la gent estigui enamorada tota la vida de la persona amb qui comparteix la vida. Dubto que continuï existint el mateix amor que va existir quan es varen conèixer aquelles dues ànimes. 

L’amor que tu tinguis per cada persona serà diferent per cada persona diferent, depèn de com ho vegis. L’amor nohauria d’existir, és un punt dèbil que ens dona la vida. 
Desitjaria que no existís l’amor, no dona res a part de la felicitat, gelosia, lluites de parella, etc.

6.
Que es el amor?    
*Es un sentimiento, que no necesariamente tenemos que demostrarlo con un  NOVIO. *También se puede demostrar con nuestros padres, hermanos amigos etc.
*Puedes demostrarlo con una carta,un abrazo. No hay necesidad de  dar un extravagante regalo, solo di “TE AMO”- “TE QUIERO”.
*Demuéstralo de la forma como mas te sientas cómoda
La verdad no exactamente que es el amor en términos de noviazgo,si he tenido novio, pero no he llegado a sentir “EL AMOR” de esa manera.
Pero si lo se respecto a mi familia, a mi familia la aprecio mucho. yo sin ella no se que haria.

7.
El amor es sentimiento a una persona que tu amas fijamente  pero  esa persona no esta enamora de otra persona. Os deseo feliz sant  valentín a todos. 

8.
Que es el amor?Yo hablare del amor AMOR  en pareja lo que según dicen “mariposillas en el estomago”
El amor para mi tiene cuatro etapas difíciles de controlar:La primera sería enamorarse de esa persona, no separarte de ella y compartir bonitos momentos. Aunque esa persona no este contigo sigues pensando en ella y si te preguntaran por él/ella no tendrías mas q buenas palabras y horas para enamorarte.La segunda sería cuando vas conociendo mas esa persona y vas viendo todos sus defectos o descubriendo más intereses comunes que puedas tener con esa persona.Puede Haber altibajos pero igual os estáis conociéndoos y es lo que importa.
La tercera etapa serían las peleas,promesas,momentos horribles donde sabéis como es cada uno cuales son sus defectos y te peleas con esa persona y es donde decides si si sigues ya perdonas o pides perdón a esa persona en vez de ser orgullo o estropear la relación.
y la cuarta etapa es donde en la tercera etapa  has superado las peleas y todo lo malo y las dos personas siguen juntas con confianza con amor y  con todo todo lo bonito que puedas creer tu sobre el amor. Para mi el amor es superar ciertas cosas ,enfados y enamorarte sin importante que tan malo tenga esa persona, aunque aveces hay que tener tu amor propio y no dejarte engañar

9.
Bé, per a mi l’amor són moltes coses. Tantes que no sabria com definir-les. El que sí que sé és que és un sentiment que transmeti’m a les persones que estimem, però cadascú de la seva forma. Hi ha varius tipus d’amor:

Hi ha l’amor d’amics: aquell amor que sents cap als teus amics de preocupar-se, empatitzar, donar amor i afecte, d’estar sempre per animar, consolar i ajudar quan necessita. I no només això, sinó de riure, plorar, passar bons i mals moments junts.

L’amor de parella és idèntica, et preocupes per ella, la cuides i la “consenteixes” molt. Vols passar el màxim de temps amb aquella persona i desitges que no acabi mai. I dintre de la pregunta “què és per mi l’amor” em pregunto “importa a qui estimem?” La societat per norma general, ens ha fet creure que l’amor és heterosexual, moltes persones en canvi, canvien aquest pensament i ens diuen “estem orgulloses de ser com som” i d’aquí podem treure resposta,” no importa a qui estimem, sí que és sincer”. Hi ha un amor, el qual és “l’enamorament” el qual seria un sinònim del qual diria jo “odi”, ja que quan diem “Quan l’odio” ja estem dient que sentim un sentiment cap a ell, el qual és l’odi, o diem que l’odiem perquè ens agrada i no volem admetre-ho. A part, ens fixem més en les coses que fa per després parlar sobre allò, això fa més propens a què ens acabem enamorant.

I l’amor que per mi és el més important, és el mateix amor en si. Em refereixo a l’autoestima que tenim cap a nosaltres mateixos. Em va passar que coneixia una persona que no s’estima a si mateixa, tenia molt baixa autoestima tot i que no ho mostrava ni deia res al respecte. Ella temia, temia perquè no comprenia que els seus amics l’estimessin. No va ser fins fa relativament poc que es va esforçar per “autoestimar-se”.  
Per mi l’essencial de l’amor no és voler a una persona per com et fa sentir, no és enamorar-se d’un noi o noia per la seva personalitat o pel seu físic, no, per mi l’amor és estimar a les persones amb les seves inseguretats, defectes i virtuts i ensenyar-lis a fer el mateix. 




Una resposta a «Què és l’amor?»

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *