SESSIÓ 5 – 2 de novembre

Vam sortir del insti i vam seguir recte, fins a arribar als Jardinets de Carles Soler Torres. Ens vam parar a observar-ho fins que vam decidir seguir pujant per arribar a la Rabassada. Ens vam cansar molt perquè era una pujada molt empinada, però cada vegada que pujàvem més observàvem un paisatge més bonic, tranquil i agradable. Vam estar a punt d’arribar a la meta, però vam haver de tornar perquè el Nico no podia més. La baixada va ser una mica més complicada perquè estava ple de pedres. El camí, tant de pujada com de baixada, ens ensopegàvem amb les pedres.

Tiffany

Fuimos hacia el parque del caracol, que paramos a beber agua y hablar un poco de como llegar, nos pusimos en camino, paramos un rato a descansar, ya que Nico ese día estaba más cansado y no podía respirar bien porque le dio un ataque de asma, yo al principio no sabía que pasaba porque iba delante todo el rato con Sofía y Arnau. Me impresionaron muchos las vistas, ya que no había visto nunca Montjuic y me encantó, también descubrimos que había un depositó para coger agua para los incendios.

Casi al final  llegábamos a la carretera, y caminamos un ratito, luego teníamos que cruzar al medio de una curva y a mí me daba miedo que nos pudieran atropellar.

Al final no llegamos al mirador y tuvimos que dar la vuelta porque Nico no podían más y me frustró un poco, porque hicimos un buen camino largo para nada, así que nos fuimos a casa.

Judith

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *